आकाशात काळ्या ढगांची गर्दी झाली आहे
की माझ्या मनात काहुर माजलाय?
काही कळेना मला…
हा गडगडाट होतोय
की छाती मध्ये धडधडतय?
काही कळेना मला…
वारा सुटलाय बेभान
की माझ मन वाहवत चाललय?
काही कळेना मला…
मेघातून पाणी पडतय
की आसवांचा पाउस कोसळतोय?
काहीच कस कळेना मला..
ढग भेदून एक किरण आला
की मनात आशेचे अंकुर फुटले?
थोडस समजू लागलय…
धुरकट धुक नाहीस होतय
आणि नव्या वाटा दिसू लागताहेत
थोड स्पष्ट दिसू लागलय खर…
प्रत्येक फूल हसतय
आणि माझी कळी देखील खुलली
मनात प्रकाश पडू लागलाय माझ्या…
प्रत्येक काळ्या रात्रीनंतर
एक तेजस्वी सकाळ येते
हे आता लक्षात आलय माझ्या!
– प्रांजल वाघ
१८ जून २०१०
This work by Pranjal A. Wagh is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 2.5 India License
9 comments
good yaar.. good poem.. shud have written more i think..
thanks!
Good one Pranjal …..keep it up 🙂
अज़ून चांगली होउ शाकली असती ..पण ठीक आहे प्रयतना चांगला होता. भा.पो.
🙂
heyy good one…keep it up
hmmmmmmmm Pranjuuuu good !!
Mast lihili ahes …aavadale … Tumhas padonnati denyat yet ahe [:D]
mast he re kavitaa…..
Keep up d good work….
hey nice one…..