वसुंधरेच्या अंगाची लाही-लाही करून तिला त्रस्त करणाऱ्या दुष्काळाचा शिरच्छेद करायला पावसाळ्याला केलेलं आव्हान!!
अभंग भटक्याचा!
पाऊले चालती ।भटकंतीची वाट। मनाच्या सरितेला । विचारांचे घाट ।। फिरता दिवस रात्रे । पाही गडकोट। भटक्याच्या माथी भरला। मातीचा मळवट।। बोलक्या दगडांशी होता। संभाषण थेट । क्षणार्धात घडोनि जाई । राजियांची भेट।। भटकुनी पहाड़ सारे । पिऊनि रानवारा ।…
पहिले पाऊल
डोंगराच्या धारेवर, एकाकी मी उभा; थक्क होऊन पाहतो तुला, हे अनंत,अथांग नभा! जणू भव्य निळ्या रंगाची , पृथ्वीने शाल पांघरली; स्वर्गीय रूप घेऊनी हे, मूर्तिमंत मयसभाच अवतरली! पाहुनी ते गहिरे रूप, अगम्य धुक्याने वेढले! किती अगाध आसमंत हा?…
तिमिरांत
जगण्याच्या वाटेवरती,पदोपदी पसरली आगआशेच्या शिखरावर बसला,नैराश्याचा विषारी नाग! क्षितिजावर दाटल्या ढगांना,भेदून येतो प्रकाश!पडती खिंडारे त्या भिंतीस,मोकळे होत जाते आकाश! त्या निळ्या आभाळात मजला,होतो तव नयनांचा भास,अन् मग हरलेल्या लढाईला होतेविजयाची आरास! – प्रांजल © 31 Aug 2013 …
काहिलीतील सुख!
रखरखीत उन्हातून, तापलेल्या रस्त्यावरून, सूर्याची आग सहन करीत, तो चालत असतो… आयुष्यातील चटके, जणू कमी वाटू लागले, म्हणून आग ओकून, हा सूर्य भाजून काढत असतो! मग त्याची नजर वर जाते, काळे ढग शोधण्याची एक केविलवाणी धडपड, ती…
आठवणींचा पाऊस…
आज अचानक घरी जाता जाता, भरून आलेलं आभाळ फाटलं, सरीवर सारी बरसू लागल्या, आणि मनाला एकच वाटलं! मला हवं तेव्हाच पाऊस पडावा, मी सांगितलं, "जा!", की तो निघून जावा , पण असं पाऊस कुणाचं ऐकतो का? जा म्हटलं…
चला पळुया !!!!
सकाळी ट्रेन साठी पळायच संध्याकाळी बस साठी पळायच मधे ऑफीस ला पळायच दुपारी लंच ला पळायच कधी मोटे झाले म्हणून पळायच कधी टेन्षन रिलीस करायला पळायच कधी फ्रेंड्स बोलावतात म्हणून पळायच तर कधी टीचर ला बघून उल्ट पळायच…
आज नाही आहे शक्ति……
There are 2 kinds of fatigues- one is mental fatigue, which is usually what happens to me at the end of the day. The other kind is the physical fatigue…when i have come in a crowded train, and then standing…
मलाच न कळले केव्हा ….
मलाच न कळले केव्हा हे मन तुझं होऊ लागलं मला न सांगता हे मन माझं… तुझ्यात गुन्तु लागलं .. त्या दुपारी .. त्या दुपारी विचारलंस तू कि …माझी होशील का ? न परवानगी मागितली माझी ..न विचार केला क्षणभर ..…
पुन्हा झुळुक…
"वत्सा,वेळ हे सर्वोत्तम औषध आहे!", अस माझे मित्र म्हणाले होते, पण तू गेलीस अन् प्रत्येक क्षण, काळ बनायचा माझ्यासाठी! सुरुवातीला दु:ख तर झालच जीवघेण्या वेदनाही झाल्या! काही अश्रू बनून ओघळून गेल्या, काही मनातल्या मनात लपून राहिल्या… "विसर आता तिला,…